آبی ترین سواحل دنیا که پیش از مرگ باید ببینید

اگر در آینده به یکی از این سواحل سفر کردید؛ دوربین عکاسی خود را جا نگذارید. شاید توصیف منظره زیبایی که دیده‌اید بدون سند و مدرک، برای دوستانتان غیرقابل باور باشد.

بعضی اوقات در زندگی تمام آنچه که نیاز داریم تا به شرایط ایده‌آل بازگردیم، تنها داشتن یک تعطیلات خوب و آرام است. چه بهتر که این زمان را در ساحلی آبی و با آرامش سپری کنیم.

دوربین عکاسی خود را فراموش نکنید

برای اینکه کمتر به زحمت بیفتید، لیستی از دیدنی‌ترین ساحل‌ها را برای شما آماده کرده‌ایم. شاید دفعه بعد تصمیم بگیرید تعطیلات خود را در آرامش صدای امواج بگذرانید و از آفتاب گرفتن در آن‌ها لذت ببرید.

اما این لیست یک خاصیت دارد که ما آن را آبی‌ترین آب‌ها نامگذاری کرده‌ایم. سواحل، دریاچه‌ها و دریاها یا خلیج‌هایی که بدان اشاره می‌کنیم، از آبی سیر تا فیروزه‌ای را شامل می‌شود. انتخاب با شماست که کدام را بیشتر می‌پسندید. با این اوصاف نیاز به توضیح بیشتر نیست که این مکان‌ها برای اتصال دوباره شما به طبیعت در کنار خانواده، بهترین در نوع خود هستند.

اگرمنوی در یونان

شاید نتوان نقطه‌ای را در جزیره «Lefkada» پیدا کرد که چشم‌اندازی زیبا از دریای یونان نداشته باشد. اما اگرمنوی در ساحل غربی چیزی فراتر روبروی شما قرار می‌دهد. برای رسیدن به ساحل باید از مسیر سر پایینی تندی که برای آن تعبیه شده استفاده کنید و ممکن است گاهی شلوغ باشد، اما ارزشش را دارد. ساحلی با ماسه‌های سفید، در تضادی چشم‌نواز با آبی فیروزه‌ای دریا. مکانی ایده‌آل برای استراحت و آفتاب گرفتن.

دریاچه آتشفشان در اورگان

آبی سیر این دریاچه که در دل دهانه آتشفشانی خاموش کوه «Mazama» قرار گرفته، آن را به یکی از دیدنی‌ترین دریاچه‌های آمریکا بدل نموده است. آب این دریاچه از آنجا که هیچ رودی به آن سرریز نمی‌شود، بی‌نهایت صاف و آرام است. همین نیز موجب گردیده تا علاقمندان به غواصی در آب سرد نیز توجه خاصی بدان نمایند. دریاچه آتشفشان که در جنوب ایالت اورگان واقع است، لقب عمیق‌ترین دریاچه آمریکا را نیز یدک می‌کشد. عمق این دریاچه در حدود ۶۰۰ متر است که نور آفتاب تنها تا ۱۰۰ متری آن نفوذ می‌کند.

کان‌سان در ویتنام

ساحلی پاک و شیشه‌ای با منظره صخره‌های گرانیتی که در جزیره کان‌سان ویتنام قرار گرفته است. تنها جزیره از مجمع‌الجزایر کان‌دائو با ۱۶ جزیره که دارای سکنه است. ساحل این جزیره در دنیا نظیر ندارد. این جزیره در فاصله حدود ۲۰۰ کیلومتری ساحل جنوب شرقی ویتنام قرار دارد. ساحل دست نخورده آن با ماسه‌های طلایی احاطه شده است. آبی فیروزه‌ای آب آن چشم‌اندازی استثنایی در ترکیب با ساحل پدید آورده است.

خلیج شیطان در جزایر بریتیش ویرجین

بعضی اوقات برای تماشای بهترین چشم‌انداز، باید زحمت مسیر را نیز به جان خرید. مسیر رسیدن به خلیج تماشایی شیطان هم از این قاعده مستثنی نیست. در واقع مشتری هم برای آن کم نیست. عده زیادی این سختی را به خود می‌دهند تا در آب‌های شفاف و فیروزه‌ای آن غواصی کنند و یا در ساحل آن تکیه دهند و از تماشای این خلیج لذت ببرند.

دریاچه‌های پلیتویچ در کرواسی

به فاصله دو ساعت از پایتخت صنعتی، زاگرب، طبیعتی بکر قرار گرفته است به نام پارک ملی دریاچه‌های پلیتویچ. این پارک جنگلی شامل ۱۶ دریاچه کوچک به رنگ زیبای آبی فیروزه‌ای است که چشم‌اندازهای بی‌نظیری از شاهکار مادر طبیعت در خود جای داده است. راه چوبی این پارک گردشگران را به میان این مناظر بکر هدایت می‌کند.

آمبرگریس‌کایه در بلیز

بهشت غواصان و علاقه‌مندان به دنیای زیر آب اینجا است. بزرگترین صخره‌های مرجانی خارج استرالیا که به واسطه عمق کم آن و مرجانی بودن، مناظر بکری را رقم‌زده است. در اینجا می‌توانید از فاصله نزدیک به تماشای چکش ماهی و سفره ماهی بنشینید. مارماهی، لاک پشت و ماهی رنگین‌کمانی همگی از ساکنان این منطقه هستند. همچنین غارهای آبی آن جذابیت خاصی برای غواصی دارد.

دریاچه پنج‌گل در چین

یکی از میراث جهانی ثبت شده توسط یونسکو، با آبشارهای چشم‌نواز خود که به درون آب‌های آبی سرازیر می‌شوند. این پارک ملی در استان سیچوان چین واقع شده است. معروف‌ترین جاذبه آن، دریاچه زلال و بلورین پنج‌گل آن است. آب این دریاچه به قدری شفاف است که نگاه کردن به منظره درون آن مانند نگاه کردن از درون پنجره‌ای شیشه‌ای است. به خصوص که درختان و گیاهان افتاده در کف آن زیبایی آن را دو چندان می‌کند. همچنین با نگاه کردن به آن از زاویه‌ای پایین انعکاس زیبای درختان و کوه‌های اطراف بر روی آب را در پی دارد.

جزیره هاولاک در هند

این جزیره یا به بیانی بهشت دورافتاده، بخشی از زنجیره جزایر آندامان در خلیج بنگال است. سفر به این جزیره راحت نیست، اما ساحل ماسه‌ای سفید آن در ترکیب با آب‌های کبود رنگ، آنقدر زیبا است که ارزشش را دارد. علاقمندان به دنیای زیر آب هم قدر این مکان را به خوبی می‌دانند. جزیره هاولاک همان مکانی است که شما را به کلی از فضای شلوغ کسب و کار و روزمرگی خارج می‌کند.

ایسلاس‌روزاریو در کلمبیا

در منطقه کارتاگنا، زنجیره‌ای کوچک از جزایر خالی از سکنه به نام ایسلاس دروزاریو وجود دارد. سواحل ماسه سفید آن توسط آب‌های عمیق آبی محاصره شده‌اند. این سواحل مرجانی زیستگاه هزاران آبزی استوایی هستند.

دریاچه پیتو در کانادا

دریاچه پیتو واقع در پارک ملی بانف به خاطر رنگ آبی یخی منحصر‌به‌فرد خود بسیار معروف است و بارها سوژه عکاسان قرار گرفته است. رنگ‌آمیزی شگفت‌انگیز این دریاچه از قله «باو» چشم‌اندازی خیره‌کننده فراهم آورده است. در واقع بیشتر عکس‌های پوستری این منطقه نیز از همین نقطه گرفته شده‌اند. نکته جالب در این منطقه نیز وجود چشمه‌های آب گرم طبیعی در آن است که بسیاری برای خواص درمانی به آن‌ها رجوع می‌کنند.

جزایر مالدیو

معروف به عنوان یکی از بهترین مجموعه جزایر جهان، تعجبی ندارد که بسیاری از افراد مشهور آن را به عنوان مقصد گردشگری محبوب برای خود برگزینند. این جزایر کم ارتفاع در میان اقیانوس هند و دریای عرب قرار گرفته‌اند.

پالاوان در فیلیپین

اگرچه با یک پرواز کوتاه از مانیل تا پالاوان راهه است، اما به محض ورود متوجه می‌شوید که در دنیایی دیگر پای گذاشته‌اید. صخره‌های سرسبز بر‌آمده از آب، رنگ آبی سیر آب‌های اطراف، سواحل مرموز و مرجانی و انبوه ماهی‌های موجود در آن تنها بخشی از زیبایی این منطقه است.

گودال تو‌سائو در سا‌ئوما

معروف به گودال بزرگ، نامی که با توجه به شکل آن برای آن در نظر گرفته شده است. استخری طبیعی که در دل اقیانوس آرام قرار دارد. برای رسیدن به این استخر زلال و زیبا باید از میان جنگل‌های پرآب قرار گرفته در منطقه آتشفشانی لاوا واقع در جزیره اوپولوی سائوما عبور کنید. بعد از آن همه چیز به میزان شجاعت شما بستگی دارد. شیرجه از ارتفاع و یا پایین آمدن از نردبان و رعایت جانب احتیاط برای ورود به آب. ارتفاع آب این گودال به حدود ۳۰ متر می‌رسد. اتصال آب این گودال با آب اقیانوس این اطمینان خاطر را می‌دهد که آب آن خشک نخواهد شد.

 

تمیزترین شهر آسیا کجاست؟

تمیزترین شهر آسیا کجاست؟ کجا تور ارزان و تمیز برویم ؟؟؟

در کشوری که به نبود امکانات بهداشتی شهره است، این روستا نمونه ی پاکیزگی است! حتما تا به حال حدس زده اید راجع به چه کشوری صحبت می کنیم. هند!

در شرق هند و روستای ماولینونگ Mawlynnong، تمیزکاری سنتی است که همه از بچه های کوچک تا مادربزرگ ها آن را بسیار جدی تلقی می کنند. این روستای کوچک با 600 سکنه ی عجیب و غریب خود عنوان تمیزترین روستای هند را از آن خود نموده است.

و از آنجا که این روستا در هند قرار گرفته ممکن است همه را در ابتدای امر شگفت زده کند. کشوری که در آن بطری های رها شده و بسته های مچاله شده ی مواد غذایی آمیخته به مدفوع گاو و حتی بدتر به عنوان بخشی از توپوگرافی و منظره ی این کشور پذیرفته شده اند. این موضوع آنقدر جدی است که نخست وزیر هند شری نارندرا مودی قصد کرده به  «ماموریت رسیدن به هند پاکیزه» که Swachh Bharat Abhiyan در اکتبر 2014 و در سالگرد 150 امین تولد گاندی آن را مطرح نمود، برسد.

هرچند این روستا در این زمینه خیلی بیشتر از آنچه فکر کنید پیشرو بوده و در سال 2003 به عنوان پاکیزه ترین روستای آسیا و در سال 2005 به عنوان تمیزترین روستای هند شناخته شده است. در سال 2016، مودی نخست وزیر هند نیز در مراسمی رسمی از این روستا با عنوان پاکیزه ترین در آسیا یاد کرد.

این موضوع باعث شد که روستا بسیار مشهور شده و مایه ی مباهات این ملت گردد. کافی است در خیابان های آن قدم بزنید و می بینید که به شکلی معجزه آسا هیچ زباله ای هیچ جا وجود ندارد.

سوال اینجاست که چگونه می توان در کشوری که مسائل مربوط به پاکیزگی و بهداشت همواره برخی از مشکلات آن بوده، اجتماعی اینگونه یافت که نمونه ی تمیزی هستند؟ جواب اینجاست، باید از کودکان شروع کرد!

دختر 11 ساله ای به نام Deity Bakordor ساکن این روستا روز خود را از ساعت 6:30 صبح آغاز می کند. مسئولیت های او با دیگر کودکان روستا تقسیم شده و هدف آن روشن است: زیباسازی دهکده! بچه ها قبل از رفتن به مدرسه، جارو در دست خیابان ها را تمیز کرده و هر گونه برگ یا زباله را از آنها می روبند. کودکان همچنین مسئول خالی کردن سطل آشغال ها هستند که شاید مایه ی تعجب باشد اما سطل زباله ها در این دهکده قیف مانند و زیبا بوده و دست باف هستند و در سراسر دهکده دیده می شوند. بدین شکل زباله های ارگانیک از موارد سوختنی جدا می شوند. برگ ها و دیگر مواد زیست تخریب پذیر دفن شده و در نهایت به عنوان کود مورد استفاده قرار می گیرند، هر چیز دیگری در فاصله ی بسیار دوری از این روستا سوزانده می شود. در این روستا همچنین باغبان های باانگیزه ای وجود دارند که از گل و گیاهان موجود در فضاهای عمومی به خوبی حفاظت کرده و همین موضوع راه رفتن در مسیرهای این روستا را به طور چشم گیری دلپذیر می کند.

 

از این دختر یازده ساله سوال کردم که آیا از زندگی در چنین مکان تمیزی خوشحال است؟ او با خجالت سر خود را به نشانه ی مثبت تکان داد. از او پرسیدم اگر گردشگری زباله روی زمین بیندازد چه می کند؟ او گفت که به صورت مستقیم چیزی به آن فرد نمی گوید و تنها زباله را از روی زمین بر می دارد.

او در ادامه ی توضیحات خود گفت که در این روستا کودکان و بزرگسالان هر روز به نظافت مشغولند، روزهای شنبه نیز این نظافت مضاعف می شود و همگان در کارهایی همگانی و در جهت منفعت کل روستا مشارکت می کنند. احتمالا برای او شنبه ها به منزله ی تمیز کردن مدرسه است. حقیقتا سیستم خارق العاده ای است و تاثیرگذارتر آنجاست که این فعالیت ها کاملا عادی تلقی می شوند. در این مکان پاکیزگی در عمق یک زندگی خوب گره خورده و این کاری است که این افراد به آن مشغولند.

زیر چشمی مشغول تماشای آشپزخانه ی بیرونی این خانواده بودم تا نتیجه ی زحمات آنها را ببینم. Hosana مادربزرگ Bakordor پرده ای را که جلوی دو اتاق خانه کشیده بودند کنار زد و به این ترتیب توانستم شاهد فضاهای بینظیر و فوق العاده تمیز باشم؛ اتاق های تازه جارو شده، رخت خواب هایی که بسیار مرتب جمع شده بودند و همه چیز از تمیزی برق می زد.

اما این برنامه ی روزمره ی نظافت از کجا نشات می گیرد؟ هیچ کس با اطمینان نمی داند اما بنا بر صحبت های راهنما به بیماری وبا در 130 سال پیش بر می گردد؛ در آن زمان برای جلوگیری از  شیوع بیماری پاکیزگی ترویج شد. مبلغان مسیحیت نیز احتمالا به بارور شدن این موضوع کمک کرده اند.

مردمان این روستا همچنین Khasi بوده و به اجتماعی مادرسالار تعلق دارند. ممکن است تسلط زنان و نقش آنها در جامعه ی این روستا باعث ایجاد نظم و ترتیب در خانه و محیط شده باشد.

زنی خانه دار از این روستا عنوان می کند: « ما از 100 سال پیش تا به حال دین مسیحیت را پذیرفته ایم و پاکیزگی را از بزرگان خود آموخته و به کودکان خود و همین طور به نسل های بعدی انتقال می دهیم. به بیانی دیگر این عادت نیست و سنت هایی طولانی مدت است و همه ی افراد روستا روز خود را با نظافت آغاز می کنند.»

در حالی که ما مشغول صحبت بودیم، او مشغول لبخند زدن به دختر 6 ساله ی خود سانجانای بود که با خوشحالی مشغول بازی بر روی تابی بود که از باقیمانده های کیسه های پلاستیکی درست شده بود. البته روش برخورد با این زباله های پلاستیکی همچنان به صورت یک مسئله باقی مانده چرا که سوزاندن آنها مواد سمی را وارد هوا می کند. ولی تغییر کاربرد و استفاده ی مجدد مثلا به شکل همین تاب نیز از جمله گزینه هایی است که همواره می تواند کارساز باشد.

مادر این کودک می گوید: « فرزندان من می دانند که اینجا همه چیز متفاوت است. البته آنها هیچ گاه به خارج از این روستا نرفته اند اما ما گاهی مهمان داریم و آنها در مورد شرایط خارج از دهکده سخن می گویند.» او ادامه داده و در مورد تجهیز هر خانه ی دهکده به سرویس بهداشتی حرف می زند (هدف بزرگ دیگری در راستای رسیدن به برنامه ی هند پاکیزه) و همچنین از پایبند بودن کودکان خود به قوانین بهداشتی سخن به میان می آورد. در نهایت در حالیکه به حوض تمیز خانه ی خود با آب های فوق شفاف آن خیره شده می گوید: «از زندگی در اینجا احساس افتخار می کنم.»

 

منبع: bbc